સ્વાગતનોંધ

સ્વાગત અને શુભેચ્છા...

– સિતાંશુ યશશ્ચન્દ્ર

ગુજરાતના ‘કવિતા શિક્ષક’ ગણાયેલા સમર્થ કવિ-ચિંતક બળવંતરાય ઠાકોરે પોતાના સમયના યુવા કવિઓ પાસે બે અપેક્ષાઓ રાખી હતી. આજે પણ આજના યુવા સર્જકોને પોતાની ક્ષમતાઓની સિધ્ધિ માટે એ બન્ને ઉપયોગી, બલ્કે ઉત્તેજક બની શકે. બ.ક.ઠા. કવિ પાસે માગણી કરે છેઃ ‘બધા સૂર ખિલાવજે મનુજ-ચિત્ત-સારંગીના’ અને ‘બધાં ફલક માપજે મનુજ-શક્તિ-સીડી તણાં.’

પહેલી પંક્તિમાં આપણા આંતર જીવવની અને બીજીમાં આપણા બાહ્ય જીવનની બધી ક્ષમતાઓને ખિલવવાની જીકર એ સમર્થ કવિ-ચિંતક કરે છે. લાગણી, બુધ્ધિ અને કર્મઠતા – એ ત્રણેને તાકે એ ‘ઊંચાં નિશાન’ તાકતી કવિતા, બલ્કે એક સમર્થ પ્રજાનું સાહિત્ય.

‘પરિષદ પ્રજાની’ એ ભાવનાને આપણે દૃઢ કરતા રહીએ. કઈ રીતે? નાનાં મોટાં ટોળાં પાસે કાચી પાકી રચનાઓ માટે તાળીઓ પડાવીને નહીં. પણ પ્રજાની ‘ચિત્ત-સારંગીના સૂર’ અને ‘શક્તિ-સીડી તણાં ફલક’ (આંબે મીઠી અને રસાળ કેરી પાકે એમ આસ્તે આસ્તે) જ્યાં ખીલતા જાય,  એવી જગ્યા પરિષદમાં ખુલ્લી કરીને.

સ્વાગત અને શુભેચ્છા.

•